Ramses Sloeserwij werkte al vele jaren in de IT. Zijn passie voor Cyber Security had hem ertoe gebracht zich volledig te richten op dit vakgebied, waarin hij inmiddels meer dan 20 jaar ervaring had. Hij had de kans gehad om bij verschillende vooraanstaande bedrijven te werken, waaronder PGGM, in mooie en uiteenlopende functies zoals CISO en Security Architect. Bij de Nationale Politie werd hij geconfronteerd met de criminele kant van cyber. Hij werkte als onafhankelijk Cyber Security adviseur bij het Ministerie van Defensie. Zijn passie voor Cyber Security kwam het best tot uiting in zijn blog, zijn boek ‘Code Rood’, dat hij het jaar daarvoor had gepubliceerd, en tijdens lezingen bij universiteiten, hogescholen, seminars en congressen.
De kracht van Cyber was inmiddels duidelijk. Kijk maar naar de laatste ontwikkelingen rond AI. Maar hiermee nam ook het misbruik toe. Statelijke actoren maakten er steeds vaker gebruik van, vooral in tijden van conflicten. We werden bijna dagelijks geconfronteerd met berichten uit deze hoek. Vaak waren het de bekende landen zoals Rusland, China, Iran en zelfs Noord-Korea. Maar de geest was uit de fles. Of het nu ging om maatschappelijke ontwrichting door desinformatie, economische voordelen door bedrijfsspionage, beïnvloeding van stemgedrag of zelfs voorbereidingen voor militair ingrijpen, feit was dat cyber een grote impact had op de geopolitieke balans en de mondiale veiligheid.
We wisten dat statelijke actoren zeer volhardend waren, want ze beschikten over voldoende tijd, geld en middelen. Vaak hadden we het gevoel dat verdedigen tegen deze dreigingen bijna onmogelijk was. Maar was dat echt zo? Statelijke actoren handelden in het belang van hun land en hadden daarbij hogere geopolitieke doelen. Om ons hiertegen te verweren (Cyber Resilience) was het belangrijk om deze hogere doelen en de geopolitieke context goed te begrijpen. Belangrijke vragen waren dan ook:
Kenden wij deze geopolitieke doelen? Zagen wij de causale verbanden? Waar moesten we rekening mee houden? En hoe konden we ons dan verweren? Hoe raakte dit jouw organisatie? Ik durfde ook te stellen dat veel (overheids-)organisaties onbewust onbekwaam waren.
Tijdens deze denktank gingen we hierover graag met elkaar in gesprek om zo een beter beeld van deze tegenstanders te krijgen, zodat we ons beter konden verweren. Onthoud dat het grootste gevaar schuilt in het overschatten van onszelf en het onderschatten van de ander.
