Op 22 maart hebben we samen met een geweldige groep CRO/CFO een ronde tafel bijeenkomst gehad in Lijnden, bij restaurant By Qunis. Dit restaurant viel zo in de smaak dat verschillende aanwezigen er in het opvolgende weekend weer zijn gaan eten! Aanrader ook voor veganisten 😉.
Het thema van de ronde tafel was; will the CRO become the future CEO?
Aangezien het vakgebied van Risk Management een stuk jonger
is dan dat van Financiën zien we langzaam het belang van het goed managen van
risico toenemen en echt de aandacht krijgen die het verdient; ook aan de
bestuurstafel. Niet alleen in de sectoren die onder toezicht staan, maar ook in
de corporate en publieke wereld. Wat betekent dit voor de toekomst van de CRO?
Om toelichting te geven hebben we Guus Schoorlemmer, Risk
Director & Chief Risk Transformation bij Aviva, als spreker gevraagd om
zijn bevlogenheid voor het vak om te zetten in een key note. Dat is gelukt!
Guus heeft gesproken over bovenstaande thema, maar ook over:
De rol van risico management als ondersteuner van het
behalen van strategische doelen
De balans tussen gedrag (zacht) en inhoud (hard) in het goed
laten landen van risk management in organisatie.
Mooie lering voor mij was de volgende: zeer herkenbaar is
dat ‘2e lijn’ roept en vraagt om risico bewustzijn in de ‘1e
lijn’. Grote programma’s zijn hiervoor opgetuigd in organisaties om collega’s
meer risico bewust te maken. Vraag die Guus stelt: moeten we niet juist de ‘1e
lijn’ meer business bewust maken, zorgen dat ze weten wat er écht speelt aan de
voorkant om zodoende verbinding te maken en samen de organisatie beter
te maken doordat we elkaar begrijpen? Interessante gedachte en eentje die ik nu
meer expliciet bij klanten bespeek.
Celine van Asselt (CFRO APG Asset Management) en Guus
Beekhof, Director Corporate Risk bij Adyen, vormden vervolgens het panel om te
reflecteren op de key note van Guus.
Céline legde sterke focus op de vermenselijking van
organisaties, de rol van het individu binnen de groep, zorgen dat je voldoende
diversiteit aanwezig hebt, ruimte voor de dialoog, etc. De wijze waarop Celine
dit doet is uit eigen ervaring indrukwekkend en leidt to een cultuur waarbinnen
fouten maken mag zolang je er maar van leert. En van leren wordt je sterker!
Guus Beekhof bracht daarbij het perspectief van het omdenken
binnen. Als jonge organisatie heeft Adyen risico management vanuit het
management een belangrijke rol gegeven en daar wordt veel over gecommuniceerd;
tone at the top. Een voorbeeld onder het motto één beeld zegt meer dan duizend woorden:
in plaats van geduldig papier heeft Adyen waar mogelijk op het gebied van risk
management filmpjes opgenomen om beleid kenbaar te maken in plaats van mensen
te verwijzen naar beleid en procedures. Ook gaat heel veel op basis van
vertrouwen; er is geen gift policy, maar een blush policy!
Kortom, mooi om
de visie van Guus S te horen; prachtig hoe hij de ontwikkelingen van Risk
Management – die we ook allemaal zelf ervaren – koppelde aan zijn eigen
levensloop. De reflecties van Céline en Guus waren prikkelend en verhelderend,
met de missie van vermenselijking van Céline en het omdenken van Guus. We hebben intens genoten van de
geëngageerde discussie over het onderwerp, die ook tijdens het diner
onverminderd doorging.
We willen iedereen dan ook enorm bedanken voor de komst, de
energie, de openheid en de gezelligheid.
Nu als uitsmijter, maar tijdens de bijeenkomst als
binnenkomer, nog een mooi gedicht over datgene wat ons zakelijk bindt maar
privé ook o zo relevant is; risico:
Risico
Je
riskeert een dwaas te lijken als je lacht,
sentimenteel
te zijn als je huilt,
betrokken
te raken als je iemand de hand toesteekt,
afgewezen
te worden als je je gevoelens laat zien,
uitgelachen
te worden als je je dromen prijsgeeft,
als
je bemint, terwijl je liefde onbeantwoord blijft,
dat
je faalt wanneer je doorzet terwijl de kans op slagen minimaal is.
Maar
risico’s moeten genomen worden,
omdat
in het leven het grootste gevaar bestaat uit niets te riskeren.
De
mens die nooit een risico neemt doet niets, heeft niets, is niets.
Hij
mag dan wel pijn en verdriet ontlopen,
maar
hij kan niet leren, voelen, veranderen, groeien of liefhebben.
Geketend
door zijn zekerheden is hij een slaaf,
hij
verliest zijn vrijheid.
Alleen
hij die risico’s durft te nemen is vrij
